Meble z litego drewna prezentują się niezwykle elegancko, ale niestety są dosyć ciężkie, drogie, mało mobilne. Na szczęście można liczyć na tańsze alternatywy, a jedną z nich są meble fornirowane. Fornir to materiał o szerokim zastosowaniu, sięga się po niego do produkcji rozmaitych wyrobów drewnianych, zarówno paneli, jak i oklein. Można spotkać go w domach, obiektach hotelowych, barach, apartamentach. Materiałem tym wykańcza się nawet wnętrza jachtów, łodzi czy samolotów. Warto dowiedzieć się nieco więcej o tym, czym jest fornir, jakie ma zalety i zastosowanie.
Co to jest fornir naturalny i w jaki sposób powstaje?
Fornir jest naturalną okleiną, która powstaje z płatów drewna. Mogą mieć one różną grubość, od jednego do trzech milimetrów. W zależności od gatunku drewna, fornir będzie mieć inne właściwości i walory estetyczne. Poszczególne arkusze różnią się wybarwieniem i wzornictwem, niepowtarzalnym usłojeniem. Fornir zabezpiecza się różnymi metodami, aby przedłużyć jego żywotność. Ten szlachetny materiał sprawdza się idealnie do oklejania powierzchni meblowych, drzwi lub paneli ściennych. Oczywiście jego zastosowanie jest znacznie szersze. Warto od razu zaznaczyć, że fornir jako cienki plaster drewna jest pozbawiony dodatku tworzyw sztucznych. Do jego produkcji stosuje się wyłącznie drewno, z którego odparowano nadmiar wilgoci.
Na skutek skrawania powstają bardzo cienkie arkusze. W zależności od użytej metody, można uzyskać inny rysunek drewna. Okleinówki łączy się dokładnie w takiej samej kolejności, w której były one zdejmowane. Możliwe jest uzyskanie pożądanej przez wielu niepowtarzalności. Obróbka hydrotermiczna forniru odbywa się w specjalnych basenach warzelnianych, w temperaturze od 40 do 60 stopni Celsjusza, trwa kilkadziesiąt godzin. Dalej drewno poddaje się działaniu pary wodnej, a potem następuje osuszanie w 160-180 stopniach Celsjusza. Dąży się do tego, aby produkt końcowy miał poziom wilgotności na poziomie 4-7%. Gotowe arkusze forniru są klejone, łączone w wiązki. Układa się je klasycznie krzyżowo, krzyżowo równolegle lub równolegle.
Możliwe jest kupienie forniru w postaci arkuszy i samodzielne przymocowanie go. Dostępne są okleiny wzmocnione od spodu flizeliną, co zwiększa odporność materiału na uszkodzenia mechaniczne. Fornir występuje też w wersji z flizeliną i warstwą kleju, co ułatwia aplikację. Wymiary fornirów mogą być różne, można też zamówić płaty w dowolnej wielkości. Płyty fornirowane występują w różnych wariantach, mogą być wiórowe, pilśniowe, bakelitowe, HDF, MDF. Najbardziej cenione są płyty bakelitowe we względu na swoją wysoką wytrzymałość i odporność na działanie czynników środowiskowych. Gorsze parametry mają płyty wiórowe i pilśniowe oraz sklejki. Fornir może być w macie, połysku lub półmacie. Efekt końcowy zależy od rodzaju zastosowanych środków impregnujących. Lakier tworzy na powierzchni błyszczącą warstwę zabezpieczającą, co pozwala uzyskać wysoki połysk. Z kolei półmat jest efektem impregnacji specjalnym woskiem. Do powstania forniru w macie wystarczy użyć bejcy.
Jakie mają zastosowanie forniry naturalne?
Zastosowanie forniru jest szerokie. Służy on przede wszystkim jako naturalna okleina od produkcji frontów szafek zarówno kuchennych, jak i łazienkowych. Wykańcza się nim meble do salonu i sypialni, dzięki czemu prezentują się bardzo elegancko i jednocześnie nie są tak drogie, jak te wykonane z litego drewna. Po fornir sięga się w celu przyozdobienia ponadczasowych mebli o wysokich walorach dekoracyjnych typu konsola czy sekretarzyk. Wykorzystuje się go także do produkcji paneli ściennych, drzwi, parametrów, nawet ram luster i obrazów. Wnętrze wykończone panelami sufitowy, ściennym i podłogowym z forniru prezentują się bardzo efektownie. Fornirem określa się nawet sprzęty muzyczne, w niektórych przypadkach można spotkać go na elewacjach budynków. Wynika to z jego wytrzymałości, odporności na działanie niektórych czynników środowiskowych. Wiele osób nie zdaje sobie nawet sprawy z tego, że fornir służy także do produkcji elementów wykończenia pojazdów, deskowań, rusztowań, stropów i dźwigarów.
Fornir naturalny a modyfikowany – co wybrać?
Decydując się na fornir, należy określić to, czy ma być on naturalny, czy może modyfikowany. Oba rozwiązania mają zarówno zalety, jak i wady.
• Fornir naturalny cechuje się unikalnym usłojeniem, widoczne są na nim przebarwienia i sęki. Odznacza się on wysoką trwałością, ogromną wytrzymałością, odpornością na odkształcenia. Wadą forniru naturalnego jest podatność na odbarwienia na skutek działania promieniowania słonecznego i innych czynników zewnętrznych. Dla niektórych osób naturalne defekty forniru mogą być wadą, podobnie jak ograniczona gama kolorystyczna. Fornir naturalny jest uniwersalny, sprawdzi się w przypadku każdej aranżacji wnętrza. Ten ekologiczny materiał ma parametry przewyższające lite drewno.
• Fornir modyfikowany również powstaje z surowca drzewnego, ale w nieco innym procesie. Klei się go i prasuje, po czym tnie na cienkie plastry. W ten sposób możliwe staje się uzyskanie materiału o regularnych kształtach i w konkretnym kolorze. Oczywiście powtarzalność rysunku słojów dla jednych będzie zaletą, a dla innych wadą. Fornir modyfikowany jest pozbawiony defektów typu sęki czy przebarwienia. Cechuje go spójność pod względem struktury i kolorystyki. Nie trzeba też martwić się o zmianę barwy pod wpływem czynników środowiskowych. Fornir modyfikowany można fabrycznie podbarwiać, co daje ogromne możliwości aranżacyjne. Materiał ten cechuje się wysoką trwałość i wytrzymałością.
Partnerem artykułu jest Ewood, oferujący naturalne okleiny.
